Ken je die cartoon, ik vind hem zo gauw even niet, van die moeder op het strand aan het eind van de dag… Ze staat met strandtassen, de koelbox, de parasol, natte kinderzwemkleding, een lekke strandbal en nog wat dingen in haar handen en haar kind steekt zijn schepje uit en vraagt:
“mama, dragen?“.
Is dit hoe jouw vakantie verloopt?
Álles dragen, en dan bedoel ik het eigenlijk vooral figuurlijk, voor iedereen? Als je zó gewend bent om alle verantwoordelijkheid te dragen, dan kan je die ook in je vakantie waarschijnlijk moeilijk naast je neer leggen.
Herkenbaar? I get it, maar…
– Je mág om hulp vragen.
– Je hóeft niet alles te dragen.
– Je kán taken aan iemand anders geven.
Vind je dat moeilijk? Lastig? Ongemakkelijk?
Dit kan behoorlijk spannend en onwennig zijn als dit nieuw voor je is.
Maar, hoe zou het voor je zijn als je niet altijd alles alleen zou hoeven dragen? Hoe zou dat voelen? Voor welke dingen zou je ineens wél tijd hebben? Waar zou je je niet meer druk om hoeven te maken (omdat een ander het regelt!)? Waar zou je je niet meer schuldig om voelen?