De één heeft dit, de ander dat, en zo heeft iedereen wel wat.

Zwaar of niet zwaar. Ieder heeft haar eigen ‘zwaar’. Zo voelde voor mij ‘moeder worden’ zwaar, waar dat voor veel anderen bubbels, happiness & roze wolken is (gelukkig maar!).

Voor mij was het:

– een risico zwangerschap (tweeling),
– tien dagen op het randje van zwangerschapsvergiftiging,
– een spoedkeizersnede,
– een dubbele vroeggeboorte,
– twee te kleine baby’s van iets meer dan anderhalve kilo in de couveuse,
– en daarna nog een pittig kraambed.
…niet erg bubbly.

En dat is al ellende genoeg zou je denken. En dat klopt. Maar, onderliggend speelde er nog iets wat niet in een medisch verslag komt… Angst. En geen ‘nieuwe ouder onzekerheid’, die de meeste nieuwe ouders heus wel kennen. Nee, een angst die – weet ik nu – terug te voeren is naar hoe ik opgroeide; met een psychisch zieke ouder. Een diepe angst, zonder vaste grond onder mijn voeten.

Angst over
…wat als mijn kinderen óók belast worden met de deels erfelijke psychische ziekte van mijn vader?
…wat als ik zélf ooit ernstig psychisch ziek wordt?
…hoe moet dit hele ‘ouder zijn’ eigenlijk?! Hoe kan ik er voor mijn kind zijn, als ik zelf niet goed weet hoe dat zou moeten voelen?

Mein Punkt ist: vergelijk jouw ‘zwaar’ nooit met het zwaar van een ander. Ieder heeft zijn/haar eigen ‘zwaar’. Je weet gewoon nooit welke weg een ander al liep, nu loopt of nog te belopen heeft. De essentie zit hem er in dat als het voor jóu zwaar voelt, het voor jou dus zwaar ís.

PUNT! Punkt.

Dit is compleet onafhankelijk van wat voor ervaring een ander heeft, of had, of ooit bij haar buurvrouw of haar achternicht heeft gezien of van heeft gehoord.

Jouw eigen ‘zwaar’, jouw pijn, jouw verdriet, erkennen, er laten zijn en (door)voelen. Elke keer opnieuw, bij elk moment dat jouw ‘zwaar’ geraakt wordt, daar zit de sleutel om jouw eigen ‘zwaar’ dragelijk en lichter te maken. Dat kan door praten, schrijven, tekenen, zingen, schreeuwen, borduren, whatever!

Maar erken, laat het er zijn, (door)voel en adem door.

En daarna? Daarna ontstaat opluchting, rust, ruimte en stevigheid.